Ζεστή Σαλάτα Με Σνιτσελάκια Γαλοπούλας

Η γαλοπούλα είναι ένα άνοστο πουλερικό που ποτέ δεν το συμπάθησα. Βρήκα όμως ένα τρόπο να τη μαγειρεύω εύκολα, γρήγορα και νόστιμα.  Παίρνω συνήθως σνίτσελ γαλοπούλας, τα κόβω σε λωρίδες , τα βάζω σε ένα τάπερ με μπόλικη σόγια (κατά προτίμηση La Choy γιατί είναι πιο πικάντικη) και τα αφήνω στο ψυγείο να μαριναριστούν μερικές ώρες.  Μετά τα τηγανίζω στο τεφάλ με ελάχιστο σησαμέλαιο και μόλις τα βγάλω ρίχνω στο τηγάνι μια μικρή ντομάτα κομμένη στα τέσσερα. Βάζω στην πιατέλα λίγη πράσινη ανάμεικτη σαλάτα, κόβω ένα αγγουράκι σε ροδέλες, αλατοπιπερώνω, ρίχνω ένα φσσστ ξύδι, 2-3 φσσστ λάδι (εννοείται παρθένο ελαιόλαδο)  και από πάνω βάζω τη γαλοπούλα και τη ντομάτα. Είναι πανεύκολη και πεντανόστιμη πίστεψέ με και αν δεν την έχεις φιάξει ήδη, δοκίμασέ την και δεν θα χάσεις.

Είναι κάτι μέρες, όμως, χειμώνα καλοκαίρι που νιώθεις αδιαθεσία και θέλεις κάτι να σε ζεστάνει για τα καλά. Ετσι ένιωθα σήμερα που γύρισα από το γραφείο είπα, λοιπόν, να κάνω αυτή τη συνταγή κάπως ενισχυμένη, δεν είχα, βλέπεις, κουράγιο για κάτι περισσότερο. Ετριψα στο τηγάνι –μαζί με τη γαλοπούλα- ένα γενναίο κομμάτι φρέσκο τζίντζερ (ότι πρέπει για τη γρίπη, το βάζω και στο πράσινο τσάι  και γίνεται  πολύ ωραίο και τονωτικό), ψιλόκοψα λίγο φρέσκο κόλιανδρο (έχει πολύ έντονη γεύση αλλά με το τζίντζερ και τη σάλτσα σόγιας αποδυναμώνεται και πάει πολύ) και όταν η γαλοπούλα ψήθηκε, την έβγαλα και έριξα στο τηγάνι 3 φρέσκα μανιτάρια κομένα σε ροδέλες. Μόλις έγιναν κι αυτά, τα έβγαλα και έριξα μια ντομάτα κομένη σε κομμάτια που καθώς ψηνόταν,  έβγαλε τα υγρά της  που ανακατεύτηκαν με ότι απόμεινε από τη σόγια, το κόλιανδρο και το τζίντζερ και έγινε γλυκειά και μελωμένη, μμμμ. Νάτη η σαλάτα μου έτοιμη, ζεστή (καυτή την έκανα για την ακρίβεια με μπόλικο τζίντερ και πιπέρι) και με πολλά αρώματα.

Σαλάτα πρασινοκόκκινη με κατσικίσιο τυρί (γρήγορη)

Τι μαγειρεύεις στα γρήγορα όταν γυρίζεις στο σπίτι και πεινάς πολύ;  Μακαρονάδα θα μου πεις, έπεσες μέσα κι εγώ το ίδιο αλλά αυτό βασικά –για τα γούστα μου- είναι φαγάκι του χειμώνα.  Οσο κάνει ζέστη ακόμα, προτιμώ μια πλούσια ανάμεικτη σαλάτα, με πολλές διαφορετικές πρασινάδες, ντομάτα και αγγουράκι (για την ακρίβεια ότι φρέσκο έχω στο ψυγείο το ρίχνω μέσα). Προσθέτω κι ένα μήλο, ένα αχλάδι ή ένα ροδάκινο  ψιλοκομένο (και αν πεινάω πολύ απ’όλα),  ηλιόσπορους  και μερικά αποξηραμένα κράνια (cranberries, θα τα βρεις  στα καταστήματα με τα βιολογικά) που είναι γλυκόξινα με μια ελαφριά στιφάδα και μ’αρέσουν πολύ.

Από πάνω, ρίχνω και μερικές λεπτές φέτες τυρί, κατά προτίμηση κατσικίσιο. Το αγαπημένο μου τελευταία είναι ένα καταπληκτικό κατσικίσιο με πιπέρι (έχει την υφή του κασεριού) από το τυροκομείο Ρούμελη στη Γραμμένη της Μακρακώμης (είναι ακριβώς στο  23^ο χλμ αριστερά όπως πας από τη Λαμία προς το Καρπενήσι) και αν τύχει να περάσεις από κει σταμάτησε και ρίξε μια ματιά στην ποικιλία τους. Κάνουν εξαιρετικά προϊόντα, θα σου πω μια άλλη φορά για αυτά καθώς και για το πρατήριό τους στην Αθήνα. Πριν ρίξω το τυράκι στη σαλάτα, αλατίζω (σεμνά) και τρίβω φρέσκο πιπέρι με το μύλο μου τον Peugeot (πάλιωσε απ’έξω, τον είχα πάρει πρίν από χρόνια στο Παρίσι αλλά δεν τον αλλάζω με τίποτα), ρίχνω λίγο ξύδι με το σπρέι (μόνο ένα φσσστ),  ναι καλά διάβασες σπρέι (είναι το αγαπημένο μου νέο απόκτημα, σπρέι για λάδι και για ξύδι) και λίγο λάδι (2-3 φσσστ) εξαιρετικό (το έχω φέρει από την Κριτσά).