Μπιρμπιλόνια με Σάλτσα Ντομάτα

 

μπιρμπιλόνια

Σήμερα για μεσημεριανό, μαγείρεψα τα μπιρμπιλόνια που περίσσεψαν όταν φιάξαμε με τη μάνα μου τον τραχανά.  Σβωλάκια δηλαδή φρέσκιας ζύμης από κίτρινο σκληρό σταρένιο αλεύρι ζυμωμένο με κατσικίσιο γάλα. Τα έβαλα σε αλατισμένο  νερό που κόχλαζε και τα άφησα να βράσουν κάμποση ώρα (σχεδόν ½ ώρα για να φύγει  τελείως η αλευρίλα), μετά τα σούρωσα, τα έριξα σε λιωμένο φρέσκο βούτυρο (κατσικίσιο) πριν κάψει και τα σέρβιρα με σαλτσούλα και τριμένο τυράκι. (Στον Κουκά -το πιο παλιό ντελικατέσεν της Αθήνας στη στάση Αγγελοπούλου, Πατησίων-  βρήκα προχθές ένα ωραίο κατσικίσιο αλμυρό τυράκι από τη Σύρο αν δεν κάνω λάθος, που ταίριαξε πολύ καλά με τα μπιρμπιλόνια μου.) 

Οσο για τη σάλτσα: Με λίγη φρέσκια ντομάτα (*), μια σκελίδα σκόρδο κομένη στα δύο, ένα ξερό κρεμυδάκι ψιλοκομένο, 1 κ.γλ. καστανή ζάχαρη, αλάτι,  πιπέρι και φρέσκο βασιλικό  κάνεις την πιο γρήγορη, πιο εύκολη και πιο νόστιμη σαλτσούλα για ζυμαρικά.

(*) Αυτή την εποχή βρίσκω στη λαϊκή ώριμες γλυκειές ντομάτες με πλούσια σάρκα κατάλληλες για σάλτσα. Την περασμένη εβδομάδα πήρα 2 κιλά, τις ξεφλούδισα, έβγαλα κάμποσα σπόρια και τα πέταξα, -εντάξει ας μείνει και κανένα δεν χάλασε ο κόσμος- τις έβαλα στο μούλτι και από κει σε σακουλάκια.  Τοποθέτησα τα σακουλάκια (περίπου 300γρ το καθένα) σε ένα μεταλλικό δίσκο και τον έβαλα στην κατάψυξη. Μόλις καταψύχθηκαν τα στίβαξα σε ένα ράφι της κατάψυξης και έτσι τώρα έχω έτοιμη τη δική μου ντομάτα για ένα διάστημα τουλάχιστον. Α ναι, καταψύχω και τον βασιλικό. Κόβω μπουκετάκια, τα πλένω για να φύγει το καυσαέριο, τα αφήνω να στεγνώσουν στον αέρα, και τα βάζω στην κατάψυξη σε σακουλάκια. Και έχω να σου πω ότι ο κατεψυγμένος βασιλικός είναι πιο νόστιμος από τον ξερό.