Μους Λεμόνι

Το μους λεμόνι της Τζένης

 Δεν είχα καμμία διάθεση να γιορτάσω τα γενέθλιά μου φέτος. Αλλά το ταξίδι-αστραπή της αγαπημένης μας Ευγενίας που ήρθε για 2 μέρες στην Αθήνα, στάθηκε αφορμή την Παρασκευή το βράδυ να μαζευτούμε μερικοί φίλοι στο σπίτι μου. Φυσικά δεν είχα καμμιά διάθεση να φιάξω τούρτα και να ανάψω κεράκια. Ενα μπολ με μους λεμόνι ήταν ότι έπρεπε μετά τα κεμπάπ.

 Η συνταγή της Τζένης λέει:

 

1 μεγάλο πακέτο τυρί Philadelphia light ή 1 ½ μικρό

½ κουτί γάλα ζαχαρούχο

½ κιλό στραγγιστό γιαούρτι  ( λιπαρά 2% )

Κάτι λιγώτερο από 1 φλ. χυμό λεμόνι και το ξύσμα από 1 λεμόνι (βιολογικό)

(Εγώ έβαλα 2 μικρά  Philadelphia light, 1 κουτί γάλα ζαχαρούχο, 1 κιλό γιαούρτι, 1 ½ φλ. χυμό και ξύσμα από 2 λεμόνια και έγινε τέλειο).  

Χτυπάς καλά το τυρί με το μίξερ χειρός, προσθέτεις το γάλα και συνεχίζεις να χτυπάς για να ανακατευτούν καλά. Προσθέτεις το χυμό λεμονιού και ανακατεύεις, στη συνέχεια προσθέτεις  λίγο λίγο και το γιαούρτι (καλό είναι να το αφήσεις λίγη ώρα να στραγγίσει σε ένα τούλι) αν ακατεύοντας με ένα κουτάλι και στο τέλος ρίχνεις και το ξύσμα. Το γλυκάκι χρειάζεται να μείνει στο ψυγείο μερικές ώρες για να κρυώσει καλά. Είναι πολύ δροσιστικό και ευχάριστο ειδικά μετά από ψαρικά ή λιπαρό φαγητό.

(Μια «κολασμένη» παραλλαγή –που μόλις ανακάλυψα- είναι με ψίχουλα από μελομακάρονο…)

 Δεν προλάβαινα να μαγειρέψω.

Το φαγητό το παράγγειλα στον Σινάν, τον Κούρδο της γειτονιάς μου, που έχει ένα εξαιρετικό ψητοπωλείο, τη «Μικρά Ασία», Μοσχονησίων 20 & Θήρας κοντά στην πλατεία Αμερικής. Τα φιλαράκια μου γλύφανε τα δάχτυλά τους και πολύ ευχαριστήθηκα. Αρχίσαμε με καυτερό εζμέ (ντομάτα, κόκκινη πιπεριά, μαϊντανό και κρεμμύδι , όλα ψιλοκομμένα και ραντισμένα με ροδόνερο), τζατζίκι με δυόσμο, μελιτζανοσαλάτα και χούμους (λιωμένα ρεβίθια, κρεμμύδι, ταχίνι και λαδολέμονο)

Τυριά, χούμους, μελιτζανοσαλάτα, τζατζίκι και εζμέ

Συνεχίσαμε με παστουρμαδόπιτες Καισάρειας και ανατολίτικα τυροπιτάκια, μια τεράστια σαλάτα με ψιλοκομένα λαχανικά, κάπαρη, χυμό λεμονιού (πασπαλισμένη με σουμάκι), 3 διαφορετικά είδη κεμπαπ : ΄Αντανα –είναι το πιο απλό-,  μελιτζάνα κεμπάπ με κομάτια μελιτζάνας περασμένα στο σουβλάκι εναλλάξ με μπιφτέκια και το μελωμένο Μπεϊ ντί (αχ γιαβρί μου) που είναι μπιφτέκι με κασέρι και ντομάτα τυλισμένο μέσα σε σπιτικό φύλλο, ψημένο  και περιχυμένο με καυτερούτσικη σάλτσα ντομάτα και λιωμένο βούτυρο και γιαούρτι σακούλας πασπαλισμένο με φυστίκι από δίπλα . Μαζί με όλα αυτά μας έφερε ο Σινάν και πιλάφι με ρεβύθια, ντομάτες και πιπεριές ψητές στα κάρβουνα και πίτες βεβαίως. Ηπιαμε και ένα υπέροχο βιολογικό κόκκινο κρασί Νεμέας, το «Γνώθι Σαυτόν» που έφερε η Μαρία (αν το βρεις δοκίμασέ το οπωσδήποτε)  και γιαυτούς που θέλανε λευκό (γιατί περί ορέξεως ουδείς λόγος) ανοίξαμε το Πύργος Ιουλία (Chardonnay 100%  του Λαζαρίδη από την περιοχή της  Δράμας), το αγαπημένο του Φάνη. Κι αφού ξεπλύναμε τον ουρανίσκο μας με μους λεμόνι, συνεχίσαμε με τα προφιτερόλ του Τερκενλή που έφερε ο Ηλίας. Και από σήμερα δίαιτα, τα Χριστούγεννα φτάνουν.

 

Παστουρμαδόπιττες Καισαρείας

 

 

 

Μπεϊντί Κεμπάπ

Πιλάφι με ρεβύθια

 

΄Αδανα κεμπάπ & κεμπάπ με μελιτζάνα

σαλάτα

  

 

 

Η σούπα της σαλάτας

  

 

 

Το προφιτερόλ του Τερκενλή

 Και να μην το ξεχάσω. Η σαλάτα περίσσεψε, καθώς και τα καρότα και τα αγγουράκια που είχα κόψει σε μπαστουνάκια για να βουτάμε στα ντιπ. Σήμερα, λοιπόν, έριξα όλα μαζί τα λαχανικά στην κατσαρόλα μαζί με μπόλικα μπαχαρικά και έκανα μια ωραία σούπα που την πέρασα από το μούλτι. Επειδή μου βγήκε κάπως ξινούτσικη (είχε και κάπαρη βλέπεις) πρόσθεσα και ένα μπολ κολοκυθόσουπα με πράσο που είχε μείνει στην κατάψυξη και το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο. Τη σέρβιρα καυτή με μια γενναία κουταλιά κατσικίσιο γιαούρτι σε κάθε πιάτο και τριμένο λαδοπαξίμαδο Κυθήρων. Είναι τέλειο να ρουφάς κρύο και ζεστό μαζί με τραγανό παξιμαδάκι.