Ομελέτα με Πατάτα και Κολοκυθάκι

  

υλικά

Τι παράξενο κι αυτό! Να γυρνάω στο σπίτι με την επιθυμία για κάποιο ωραίο εύκολο φαγάκι  -το σχεδιάζω στο μυαλό μου στη διαδρομή γιατί με χαλαρώνει- και νάσου ανάμεσα στα τεντζερέδια, τα μαχαίρια και τα υλικά και η φωτογραφική μου μηχανή.  Εχω έννοια να το γράψω  και να το φωτογραφίσω και όχι τόσο να το φάω. Τρελλό ε; Αλλά κι εσύ το κάνεις, οπότε ξέρεις τι εννοώ. Λοιπόν, σήμερα λαχτάρησα μια ομελέτα. Φοιτητική. Είχα καιρό μπορεί και χρόνια να φάω αβγά. Δεν μου πολυαρέσουν, οπότε η απαγόρευση λόγω χοληστερίνης δεν μου κακοφάνηκε. Σήμερα όμως το ζήταγε το αβγό ο οργανισμός μου. Τι να βάλω μέσα; Σκεφτόμουν

στο τηγάνι

σόγια, τζίντζερ και τέτοια, τελικά επικράτησε μια πολύ μεσογειακή άποψη: Μια μικρή πατάτα κόπηκε σε κυβάκια, ένα κολοκυθάκι έγινε ροδέλες, όπως και μερικά φρέσκα μανιτάρια, έκοψα και μερικά ντοματάκια στη μέση. Τελειώνοντας και το κολοκυθάκι -ήμουν τόσο απορροφημένη για να μην κόψω κανένα δάχτυλο, πράγμα που συνηθίζω…- τι ανακάλυψα νομίζεις; Μου είχε περάσει η ένταση και ο πονοκέφαλος, αυτή η θολούρα που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι σε έχουν ματιάσει.  Αυτό με έκανε να χαρώ ακόμη περισσότερο. Αν μια ομελέτα πετυχαίνει να με κάνει να χαλαρώνω σε χρόνο μηδέν τότε τι άλλο θέλω; Εριξα όλα μαζί τα ψιλοκομένα σε ένα τηγάνι, βαριόμουν να τα σοτάρω ένα ένα. Αν έχουν περίπου τον ίδιο όγκο τα κομματάκια δεν υπάρχει πρόβλημα. Οταν πήραν χρώμα έριξα και τα ντοματάκια. Χτύπησα 2 αυγουλάκια με λιγο νερό και αλατοπίπερο, πρόσθεσα ψιλοκομένο δυόσμο και μαϊντανό, πρόσθεσα και λίγο τριμένο τυράκι κατσικίσιο, τα έριξα  στα λαχανικά και άφησα την ομελέτα μου σκεπασμένη να ψηθεί για μερικά λεπτά από τη μια μεριά. Τη γύρισα με το καπάκι του τηγανιού (είναι διαφανές και πολύ μ΄αρέσει γιατί βλέπω τι γίνεται από κάτω) για άλλα 1-2 λέπτα και τη σέρβιρα. Λαχταρούσα πολύ και μια κρύα (παγωμένη βρε παιδί μου όπως την πίνουμε εμείς οι Ελληνάρες) μπύρα αλλά δεν είναι ώρα για τέτοια. Εχω πολλή δουλειά απόψε.Θα βρέξει άραγε; Ο ουρανός είναι σκοτεινός, έχει υγρασία και ζέστη, στη μύτη μου έφταναν άσχημες μυρωδιές μέχρι να μπω στο σπίτι μου, είναι τόσο βρώμικη πια αυτή η πόλη!

Μόλις μπήκε από την μπαλκονόπορτα ένα αεράκι βροχής. Θα την πιω τελικά αυτή τη μπύρα, τη ζητάει ο ογανισμός μου. Γεια μας. Εξω βρέχει. Επιτέλους.  

 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ – Οι συνταγές του μήνα

Ιερό αυτό το Σαββατοκύριακο. Αγαλλιάζω και μόνο που κρατάω στα χέρια μου τα γαστρονομικά ένθετα των εφημερίδων: ‘Εχουμε και λέμε τα Σαββατιάτικα, Εθνος Cook Book, Ελληνικές Γεύσεις από τον Ελεύθερο Τύπο και της Κυριακής, το Βήμα gourmet και Γαστρονόμος της Καθημερινής. Να μην ξεχάσω, όμως, και το Gourmet της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας που κυκλοφόρησε το προηγούμενο Σάββατο μαζί με ένα ακόμη ένθετο Extra Gourmet με 36 λαχταριστές μακαρονάδες.  Είπα λοιπόν από αυτό το μήνα, αφού τα μελετάω που τα μελετάω  να επιλέγω από κάθε τεύχος τις αγαπημένες μου συνταγές. Στην αρχή σκέφτηκα να είναι μόνο μία συνταγή από κάθε έντυπο αλλά δεν μπορώ με τίποτα να αποφασίσω, θα αντιγράφω λοιπόν όσες μου αρέσουν, αμάν πια, όχι πίεση και στα δικά μου γραφτά… Και όταν θα τις κάνω (που θα τις κάνω ) θα φωτογραφίσω κιόλας τα πιατάκια μου  για νάχουμε και την εικόνα.

σταφύλι με τυρί

Σύκα, σταφύλια, πετιμέζι, γλυκοπατάτες, μανιτάρια, κολοκυθάκια, απ’όλα έχει ο μπαξές το Σεπτέμβρη, τι να πρωτομαγειρέψεις! Και κρέας και κρέας. Εξαιρετικό όπως πάντα το αφιέρωμα του Γαστρονόμου στα μπιφτέκια και στα κεμπάπ από τον Αλέξανδρο Γιώτη.

 

 

 

 

  Αναρωτιέσαι τι έφαγα εγώ μετά από όλα αυτά; Ενα πιάτο σταφύλια (είπαμε, τα ροζέ από την κρεβατίνα που κάνει σκιά στην ταράτσα της μαμάς μου) μαζί με το αγαπημένο μου κατσικίσιο τυράκι με το πιπέρι του ΄Ιναχου από τη Μακρακώμη.

Extra Gourmet (οι συνταγές είναι του Βαγγέλη Δρίσκα)

1.   Σπαγγέτι με μπακαλιάρο και πικάντικη σάλτσα ντομάτας

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

500 γρ σπαγγέτι, 500 γρ φιλέτα μπακαλιάρου (ξαρμυρισμένα ή φρέσκα), 6 φέτες μπέικον, 2 ξερά κρεμμύδια, 2 σκελίδες σκόρδο τριμμένο, 3 ώριμες ντομάτες, 2 κ.σ. ντοματοπελτές, 1 κ. γλυκού ξερός βασιλικός, 2 πιπεριές τσίλι ψιλοκομμένες, ½ φλ αλεύρι, ελαιόλαδο, αλάτι

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Καθαρίζω και κόβω τα κρεμμύδια σε λεπτές φέτες και ψιλοκόβω το μπέικον. Τρίβω τις ντομάτες και κόβω τα φιλέτα του μπακαλιάρου σε μικρότερα κομμάτια, τα αλατίζω και τα αλευρώνω. Ζεσταίνω 1/3   φλ ελαιόλαδοκαι σοτάρω το μπακαλιάρο σε δυνατή φωτιά για 5-6 λεπτά,  ανακατεύοντάς τα για να  σοταριστούν από όλες τις πλευρές. Τα βφάζω σε απορροφητικό χαρτί. Σοτάρω τα κρεμμύδια, το σκόρδο και  το μπέικον σε 3 κ.σ. ελειόλαδο σε δυνατή φωτιά για 5  λεπτά. Προσθέτω τις ντομάτες, τις τσίλι, τον ντοματοπελτέ, τον βασιλικό και αλατίζω. Βράζω τη σάλτσα σε μέτρια φωτιά για 15 λεπτά. Βράζω τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό και τα στραγγίζω. Ρίχνω στη σάλτσα τα σοταρισμένα φιλέτα του μπακαλιάρου και τα βρασμένα ζυμαρικά, ανακατεύω και σερβίρω.

2.   Χυλοπίτες με φιλετίνια και μανιτάρια

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

500 γρ χυλοπίτες, 300 γρ μοσχαρίσιο κρέας (κιλότο ή νουά), 25⁰ γρ φρέσκα μανιτάρια, 1 ξερό κρεμμύδι, 1 σκ,σκόρδο τριμένο, ¼ φλ κόκκινο κρασί, 1 κ. γλυκού ψιλοκομμένο φρέσκο δενδρολίβανο ή  ½  κ.γλ. ξερό, 4.κ.σ. τυρί κρέμα, ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Κόβω το κρέας σε πολύ λεπτά κομμάτια, καθαρίζω και ψιλοκόβω το κρεμμύδι, καθαρίζω τα μανιτάρια και τα κόβω σε λεπτές φέτες. Σοτάρω το κρεμμύδι, το σκόρδο και το ψιλοκομμένο κρέας σε 3-4 κ.σ. ελαιόλαδο, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να ροδίσει καλά το κρέας. Σβήνω με το κρασί, προσθέτω τα μανιτάρια, ½ φλ ζεστό νερό και το δενδρολίβανο. Αλατοπιπερώνω και βράζω για 20-30 λεπτά σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Οταν είναι έτοιμο προσθέτω κσι το τυρί κρέμα και ανακατεύω. Βράζω τις χυλοπίτες σε  αλατισμένο νερό και τις στραγγίζω. Ανακατεύω με τη σάλτσα και σερβίρω. (Μήπως θάναι ακόμα πιο νόστιμο αν βράσω τις χυλοπίτες μέσα στο κρέας προσθέτοντας λίγο ζεστό νεράκι; Ετσι λέω να το κάνω…)

3.   Ομελέτα με μαλλιά αγγέλου, κολοκυθάκια και μανιτάρια

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

250 γρ μαλλιά αγγέλου, 6 αυγά, 4 μέτρια κολοκυθάκια, 12 μέτρια φρέσκα μανιτάρια, 4 φρέσκα κρεμμυδάκια, 4κ.σ. ψιλοκομμένος δυόσμος, 4 κ.σ.   ψιλοκομμένος μαϊντανός, 2 σκ. σκόρδο τριμμένο, ½ φλ. τριμμένη πικάντικη γραβιέρα, 1 φλ. τριμμένη φέτα, ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Βράζω τα μαλλιά αγγέλου σε αλατισμένο νερό για 5 λεπτά και στραγγίζω. Ψιλοκόβω τα κρεμμυδάκια, τα κολοκυθάκια και τα μανιτάρια. Σοτάρω τα λαχανικά και το σκόρδο σε 2 κ. ελαιόλαδο, τα αλατίσω και τα αφήνω για 5 λεπτά σε δυνατή φωτιά ανακατεύοντας συχνά. Χτυοπ’αω τα αυγά σε μπολ, προσθέτω τα αρωματικά, τα σοταρισμένα λαχανικά, τη γραβιέρα, τη φέτα  και τα μαλλιά αγγέλου. Σε αντικολητικό τηγάνι ζεσταίνω 3 κ.σ. ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά και ρίχνω το μείγμα. Χαμηλώνω τη φωτιά, αφήνω την ομελέτα να μαγειρευτεί για 5-6 λεπτά μέχρι να αρχίσει να πήζει. Με μια σπάτουλα ξεκολάω την ομελέτα από τα τοιχώματα του τηγανιού, σκεπάζω με πιάτο και την αναποδογυρίζω. Την ξαναβάζω στη φωτιά για 3-4 λεπτά ακόμα ή (εφόσον την έχω βάλει σε ειδικό σκεύος, που εγώ δεν έχω, λέμε τώρα) τη βάζω στο φούρνο για 5 λεπτά στους 220^ο C. Πασπαλίζω με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και σερβίρω.

Gourmet της Κυριακάτικης

1. Πεσκανδρίτσα σε ζωμό με σαφράν και τζίντζερ (της Αγλαϊας Κρεμέζη)

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

3κ.σ. ελαιόλαδο, ½ μαραθόριζα (φινόκιο) ψιλοκομμένη, 1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 1 κομμάτι φρέσκο τζίντζερ 5εκ. Τριμένο στον τρίφτη ή λιωμένο στο μπλέντερ, 1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη, μια καλή πρέζα κλωστίτσες σαφράν, 1 φλ. λευκό ξηρό κρασί, 1 φλ. ζωμό ψαριού ή κοτόπουλου, ολόκληρο φιλέτο από πεσκανδρίτσα κομμένο στα 4 ή 750 γρ φιλέτο από ροφό ή άλλο λευκό ψάρι, 2-3 κ.σ. πράσινο πιπέρι τουρσί, στραγγισμένο, και για στόλισμα αλάτι και λευκό πιπέρι, πατάτες βρασμένες (προαιρετικά), 4-5 κλωναράκια φρέσκο κόλιανδρο ή μαϊντανό.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Σε απλωτή κατσαρόλα ζεσταίνω το λάδι, σοτάρω το κρεμμύδι και το φινόκιο για 4-5 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτω το τζίντζερ και ανακατεύω για 1-2 ‘ Προσθέτω το σκόρδο και συνεχίζω το σοτάρισμα για 1’ ακόμη. Μουσκεύω τη ζαφορά στο κρασί και αδειάζω το μείγαμ στην κατσαρόλα. Μόλις πάρει βράση προσθέτω το ζωμό. Βάζω το ψάρι και το πράσινο πιπέρι και σιγοβράζω για 8-10’ μέχρι να σφίξει. Αν χρειαστεί προσθέτω ακόμα λίγο ζωμό. (Προσοχή: Αν παραβράσει χάνει την υφή και τη νοστιμιά του) Βγάζω το ψάρι με τρυπητή κουτάλα, το σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και το κρατάω ζεστό. Σουρώνω το ζωμό σε σήτα στρωμένη με τουλουπάνι ή φίλτρο του καφέ και πιέζω να περάσερι όλος ο ζωμός. Σερβίρω το ψάρι με τις βραστές πατάτες, περιχύνω τη σάλτσα και στολίζω με κλωνάρια φρέσκο κόλιανδρο ή μαϊντανό και με επιπλέον πράσινο πιπέρι.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ – ΚΡΗΤΗ του ΕΤ

1. Ριφάκι φοβεριστό (της Σούλας Κούτρα / Ηράκλειο Κρήτης)

ΥΛΙΚΑ

1 κιλό κατσικάκι γάλακτος, ½ φλ. λάδι, ½ φλ. χυμό λεμονιού, 1 κρεμμύδι, 1 κλωνάρι θυμάρι, αλάτι, πιπέρι

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Πλένω το κρέας και το στραγγίζω. Το κόβω σε μερίδες και το πασπαλίζω με αλάτι και πιπέρι. Το σοτάρω σε κατσαρόλα με το λάδι μέχρι να ροδίζει  και ρίχνω το χυμό του λεμονιού, το κρεμμύδι ολόκληρο και λίγο νερό. Σκεπάζω την κατσαρόλα και τα αφήνω να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσει το κρέας και να δέσει η σάλτσα. Αφού κρυώσει λίγο το σερβίρω σε πιατέλα.

Σημείωση: (Γράφει η κ. Κούτρα) Κάποτε στο ορεινό χωριό Ανώγεια της Κρήτης φιλοξενήθηκα με εκείνη τη σπάνια παραδοσιακή (Ανωγειανή) φιλοξενία από μια άγνωστη γριούλα. Το φαγητό της ήταν απλό και πολύ γευστικό, γιαυτό και σας το περιγράφω. (Να πω εγώ τώρα ότι τη φαντάζομαι αυτή τη γριούλα μαυροφορεμένη, ψηλή, αδύνατη και λίγο κυρτή. Ισως γιατί έτσι ήταν η γιαγιά μου η Κωστάντω που έφιαχνε το κατσικάκι με τον ίδιο τρόπο μόνο που αντί για θυμάρι το αρωμάτιζε με ρίγανη)

Cook Book – Εθνος

1.   Φέτα πανέ με σάλτσα σταφύλι (του Γ. Μπαξεβάνη)

ΥΛΙΚΑ (για 8 άτομα)

½ κιλό φέτα, 2 αυγά χτυπημένα, λίγο νερό, λίγο αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 300 γρ σιμιγδάλι, λάδι για τηγάνισμα. ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΛΤΣΑ: ½ κιλό ξεφλουδισμένα σταφύλια, ½ λίτρο κρασί Σάμου, 100 γρ μαύρη ζάχαρη, βούτυρο αγελαδινό (ποσότητα στο μέγεθος αυγού)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Βάζω το βούτυρο και τη ζάχαρη σε ένα μεγάλο τηγάνι και καραμελώνω τα σταφύλια σε δυνατή φωτιά. Προσθέτβω το κρασί, χαμηλώνω τη φωτιά και αφήνω τη σάλτσα να σιγοβράσει μέχρι να δέσει για 20-25 λεπτά. Κόβω τη φέτα σε τετράγωνα κομμάτια, τη βρέχω με νερό, την περνάω από το αλεύρι, ύστερα από το αβγό και τέλος από το σιμιγδάλι. Βάζω τα παναρισμένα κομμάτια στο ψυγείο για 10 λεπτά. (Αν το πανάρισμα δεν έχει γίνει σωστά το επαναλαμβάνω) Τηγανίζω τις φέτες τυριού σε καυτό λάδι και τις σερβίρω με τη σάλτσα σταφύλι.

2.   Ψαρονέφρι με σύκα (του Γ. Μπαξεβάνη)

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

1 κιλό ψαρονέφρι, ½ μπουκάλι κόκκινο κρασί, 1 χούφτα αποξηραμένα αρωματικά, 8 σύκα ξερά (βρασμένα σε ένα φλυτζάνι μαυροδάφνη με κανέλα) γεμισμένα με ξηρούς καρπούς, 2 μελιτζάνες (ψημένες και ξεφλουδισμένες), ½ ποτήρι κρέμα γάλακτος, ½ φλ τυρί τριμένο, 2 κ.σ. βούτυρο, 100γρ μανιτάρια πλευρώτους, ½ σκ. Σκόρδο. ½ ποτήρι κρασί λευκό, αλάτι, πιπέρι, θυμάρι.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Πλένουμε, αλατίζουμε τα φιλέτα και τα βάζουμε  σε ένα μπολ. Βράζουμε το κρασί και τα περιχύνουμε. Μόλις κρυώσουν λίγο τα βάζουμε στο ψυγείο. Την επόμενη μέρα επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία. Την Τρίτη μέρα αφαιρούμε το κρέας από το κρασί. Ζεσταίνουμε σε ταψί τα αρωματικά και τοποθετούμε από πάνω μια σχάρα με το κρέας να καπνιστεί. Συμπυκνώνουμε τη μαυροδάφνη που βράσαμε τα σύκα με λίγο βούτυρο να γίνει σάλτσα. Σοτάρουμε τα μανιτάρια με το σκόρδο, σβήυνουμε με το λευκό κρασί, ρίχνουμε την κρέμα, το θυμάρι και το τυρί. Πολτοποιούμε τα μανιτάρια και τις μελιτζάνες στο μίξερ και αλατίζουμε. Τηγανίζουμε για 4 λεπτά τα φιλέτα. Μεταφέρουμε σε προθερμασμένο φούρνο και ψήνουμε για άλλα 4 λεπτά. Σερβίρουμε με τη μουσελίνα μελιτζάνας, τα σύκα και τη σάλτσα. (Γιαμ, γιαμ και πάλι γιαμ, μου τρέχουν τα σάλια…)

3.   Σαλάτα με προσιούτο και σταφύλια (του Δ. Ανδρέου)

ΥΛΙΚΑ (για 4-5 άτομα)

100 γρ προσιούτο, 1 μικρό τσαμπί σταφύλι, 1 λόλα ρόσα, 1 ματσάκι ρόκα, 1 μικρό ραντίτσιο, 50 γρ φουντούκια, ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΛΤΣΑ: χυμό ενός λεμονιού και ενός πορτοκαλιού, 6 κ.σ. ελειόλαδο, 1κ.γλ. μουστάρδα, αλάτι πιπέρι.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Κόβουμε τις ρώγες στα δύο, πλένουμε και κόβουμε τις σαλάτες σε μεγάλα κομμάτια (στον Αβ υπάρχουν έτοιμες σε σακουλάκια) ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε σαλατιέρα  και περιχύνουμε με τη σάλτσα αφού έχουμε προηγουμένως χτυπήσει τα υλικά της στο μπλέντερ.

4.   Σταφύλια με ανθότυρο και πετιμέζι (Συνταγή από τη Νεμέα)

ΥΛΙΚΑ (για 6 άτομα)

3 φλ σταφύλια μαύρα, 3 φλ. σταφύλια λευκά, 2 κ.σ. σταφίδα κορινθιακή, 1 κ.γλ. μαραθόσπορο, 1κ.γλ. φρέσκο θυμάρι, 2 κ.σ. ζάχαρη, ½ φλ. πετιμέζι, ½ κιλό ανθότυρο (εγώ θα βάλω μόνο πετιμέζι, η ζάχαρη μου φαίνεται παραπανίσια)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Μαρινάρω όλα τα υλικά εκτός από το ανθότυρο στο μισό πετιμέζι για περίπου 3 ώρες. Προθερμαίνω το φούρνο στους 250^ο C,  βάζω το μείγμα σε πυρίμαχο ταψάκι και ψήνω μέχρι να καραμελώσουν τα σταφύλια, περίπου 7-8 λεπτά. Τα βγάζω από το φούρνο και τα σερβίρω πάνω στο τυρί.

5.   Μους μασκαρπόνε με σουμάδα, σταφύλια και αμύγδαλα (του Βασίλη Καλλίδη)

ΥΛΙΚΑ (για 4-5 άτομα)

300 ml κρέμα γάλακτος κρύα, 200-250 γρ μασκαρπόνε, 2 σφηνάκια σουμάδα, 1 φλ σταφύλια καθαρισμένα από τη φλούδα και τα κουκούτσια, 2 κ.σ. σούπας αμύγδαλα καβουρντισμένα και κομένα στο μούλτι

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Χτυπάω στο μίξερ την κρέμσα γάλακτος σε δυνατή ταχύτητα μέχρι να γίνει σαντιγί. Προσθέτω το μασκαρπόνε και τη σουμάδα και συνεχίχζω το χτύπημα. Μοιράζω τη μους σε ποτήρια και τα βάζω στο ψυγείο. Σερβίρω με λίγα δροσερά σταφύλιακαι ψιλοκομένο αμύγδαλο.

6.   Ρολάκια με μυζήθρα και πετιμέζι (του Β. Καλλίδη)

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

12 φύλλα για spring rolls, 400 γρ κρητική μυζήθρα ανάλατη, το ξύσμα ενός λεμονιού, 1 ασπράδι αβγού, 1 πρέζα καρδάμωμο αλεσμένο στο μύλο των μπαχαρικών, 6 κ.σ. ζάχαρη, 4-5 κ.σ. πετιμέζι, λάδι για τηγάνισμα (καλή ιδέα είναι το σουσαμέλαιο αντί για όποιο σπορέλαιο)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Με κουτάλι ανακατεύω μέσα σε ένα λεκανάκι τη μυζήθρα, τη ζάχαρη, το ξύσμα, το καρδάμωμο. Απλώνω τα φύλλα και βάζω στο κέντρο καθενός  μια κ.σ. από το μείγμα του τυριού. Απλώνω τη γέμιση κατάμήκος, βρέχω τις άκρες γτου φύλλου με λίγο ασπράδι  και τυλίγω σε ρολάκια. Τα τηγανίζω σε καυτό σπορέλαιο για 3-4 λεπτά μέχρι να χρυσίσουν. Τα σερβίρω ζεστά μ πόλικο πετιμέζι και αν θέλω με λίγο καβουρδισμένο σουσάμι ή τριμένο καρύδι.

7.   Τερίνα τυριών με σταφύλι (του Μάκη Γεωργιάδη)

ΥΛΙΚΑ (για 6 άτομα)

150 γρ φέτα, 100 γρ κοπανιστή ή άλλο πικάντικο τυρί σε κρέμα, 50 γρ ανθότυρο, ρώγες σταφυλιού και για το σερβίρισμα κρακεράκια ή κρίθινες μπουκιές

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Λιώνω τα τυριά όλα μαζί ή τα πολτοποιούμε στο μούλτι. Τα στρώνω σε λαδόκολα ή σε διάφανη μεμβράνη. Προσθέτω τα σταφύλια και τυλίγω σε ρολό, κυλώντας πάνω στον πάγκο για να πάρει ομοιόμορφο σχήμα. Βάζω το ρολό στο ψυγείο (τουλάχιστον για  1 ώρα) για να σφίξει  το μείγμα και να μπορεί να κόβεται σε φέτες.

ΒΗΜΑ Gourmet

1. (Αλλο ένα) κατσικάκι με  αγριοράδικα (του Γ. Παρτσαλάκη)

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

1200 γρ κατσικάκι πλυμένο και στεγνωμένο, 1 φλ. ελαιόλαδο, 1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες, 1 ποτηράκι λευκό κρασί, 1 κιλό άγρια ραδίκια καθαρισμένα και πλυμένα, 1 ματσάκι μάραθο ψιλοκομμένο(Αντί για άγρια χόρτα βάζουμε σταμναγκάθι και αντί για μάραθο άνηθο), 1 μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια, αλατοπίπερο.  ΓΙΑ ΤΟ ΑΒΓΟΛΕΜΟΝΟ: 3 αβγά, χυμό 3 λεμονιών.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Κόβω το κρέας σε μερίδες, το τσιγαρίζω, μόλις πάρει χρώμα ρίχνω το κρεμμύδι και το σκόρδο και σοτάρω ελαφρά. Ρίχνω το κρασί και 3 ποτήρια νερό, σκεπάζω και αφήνω να βράσει σε χαμηλώ φωτιά μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Προσθέτω τα χόρτα, το μάραθο και το φρέσκο κρεμμυδάκι  και αλατοπιπερώνω. Σκεπάζω την κατσαρόλα και αφήνω να βράσουν για 15 λεπτά. Χτυπάω τα αβγά μδε το σύρμα ή ένα πηρούνι προσθέτω  σιγά σιγά το χυμό, χτυπώντας συνεχώς, παίρνω λίγο λίγο ζουμί από την κατσαρόλα και το προσθέτω και όταν έρθουν στην ίδια θερμοκρασία ρίζνω το αβγολέμονο στην κατσαρόλα.

1. Μους φέτας με φρέσκα σύκα (του Φώτη Χρυσανθίδη)

Ο Φώτης είναι ανηψιος του Στέλιου Παρλιάρου και γιος της αδελφής του και υπέροχης Πολίτισσας μαγείρισσας  Νίκης Παρλιάρου – Χρυσανθίδου. Δηλαδή το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά, ακριβώς.  Ο Φώτης κάνει υπέροχα γλυκά, σου λέω, που θα τα δοκιμάσεις στην Ταβέρνα του Αντώνη στη Νέα Μάκρη, εκεί μαγειρεύει και η μαμά του.

ΥΛΙΚΑ

300 γρ τυρί φέτα, 60 γρ ζάχαρη άχνη, 70 ml κρέμα γάλακτος με λίγα λιπαρά, 250  ml κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΚΑ: 500 γρ σύκα, 800 ml νερό, 400 γρ ζάχαρη, 1 λωβό βανίλιας, χυμό 1 λεμονιού

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 Μους: Χτυπάω στο μπλέντερ τη φέτα μαζί με τη ζάχαρη μέχρι να γίνει λεία κρέμα. Προσθέτω την κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά συνεχίζοντας το χτύπημα. Αδειάζω το μείγμα σε ένα μπολ και ενσωματώνω την παχύρευστη κρέμα ανακατεύοντας απαλά με μια πλαστική κουτάλα. Μοιράζω τη μους σε ατομικά μπολ και τη βάζω στο ψυγείο για 2-3 ώρες μέχρι να πήξει.  Σύκα: Πλένω τα σύκα και τα κόβω στη μέση. Βάζω στη φωτιά τη ζάχαρη με το νερό. Αφήνω να βράσει 5 λεπτά, προσθέτω τα σύκα και το λωβό της βανίλιας σχισμένο κάθετα στη μέση με ένα κοφτερό μαχαίρι ώστε οι σπόροι να πέσουν μέσα στο μείγμα. Βράζω για 15-20’, προσθέτω το λεμόνι και αποσύρω από τη φωτιά. Αφήνω τη σάλτσα να κρυώσει και συνοδεύω τη μους.

2. Κέικ με σύκα και σταφύλια (του Φώτη Χρυσανθίδη)

ΥΛΙΚΑ

250 γρ βούτυτο αγελάδας μαλακό, 350 γρ ζάχαρη άχνη, 8 αβγα μεσαία, 300γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 100 γρ λευκά αμύγδαλα σε σκόνη, 50 ml λευκό ξηρό φρουτώδες κρασί, 10-12 ρώγες από σταφύλι πλυμένες, 4 σύκα, πλυμένα και κομμένα σε μικρά κομμάτια.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Προθερμαίνω το φούρνο στους 170^ο C.  Χτυπάω στο μίξερ με το φτερό το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να απσρίσει το μείγμα και να γίνει κρεμώδες, Προσθέτω τα αβγά ένα ένα σταματώντας το μίξερ στο ενδιάμεσο για να καθαρίσω τα τοιχώματα του κάδου. Χτυπ΄’αω συνεχώς για  5 λεπτά αφού ρίξω και το τελευταίο αβγό. Σταματάω το χτύπημα, προσθέτω το αλεύρι, τη σκόνη αμυγδάλου και το κρασί ανακατεύοντας ελαφρά με μια πλαστική κουτάλα. Στο τέλος ρίχνω τα σταφύλια και τα σύκα. Αδειάζψ το μείγμα σε μια βουτυρωμένη φόρμα του κέικ ιαι ψήνω στο φούρνο για 40-45 λεπτά.

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟΣ          

1. Φθινοπωρινό φαγάκι  με πετιμέζι  (της αγαπημένης μου Εύης Βουτσινά, είναι η σπουδαιότερη ερευνήτρια σε θέματα γαστρονομίας και διατροφής στην Ελλάδα)

ΥΛΙΚΑ (για 2 άτομα)

4-5 μέτριες γλυκοπατάτες, 2 μέτρια κυδώνια, 1 μεγάλο κρεμμύδι σε λεπτά φετάκια, κανέλα και γαρύφαλλο (συνολικά 1 κ.γλ.) ½ φλ λάδι, ½ φλ πετιμέζι, χυμό ½ λεμονιού, αλατοπίπερο.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Καθαρίζω τις πατάτες και τις κόβω σε ροδέλες.  Βάζω  το μισό λάδι στο τηγάνι και τις τηγανίζω ελαφρά. Τις αφήνω σε ένα πιάτο. Στο ίδιο τηγάνι βάζω το κρεμμύδι να ξανθύνει και να μαλακώσει. Καθαρίζω τα κυδώνια και τα κόβω σε χοντρές φέτες. Τακτοποιώ σε στρώσεις σε φαρδιά και ρηχή κατσαρόλα τις πατάτες και τα κυδώνια. Ρίχνω απόπάνω το σοταρισμένο κρεμμύδι, τα κανοελογαρύφαλλα, ανάλογο αλάτι, λίγο νεράκι και τα αφήνουμε να βράσουν γύρω στα 20 λεπτά. Δεν πρέπει να έχει πολλά υγρά. Σε ένα μπολάκι ανακατεύω το λεμόνι με το πετιμέζι, πασπαλίζω το φαγητό με μπόλικο πιπέρι και περιχύνω με το μείγμα λεμόνι πετιμέζι. Το αφήνω να πάρει 2-3 βράσεις και το αποσύρω από τη φωτιά Τι αφήνω να σταθεί μια ωρίτσα και το σερβίρω.

2. Μηλόπιτα με αμύγδαλα και τζίντζερ (του Στέλιου Παρλιάρου)

ΥΛΙΚΑ (για 14 μερίδες)

Για τα καραμελωμένα μήλα: 3 μήλα (κατά προτίμηση στάρκιν), 30 γρ βούτυρο, 50 γρ ζάχαρη καστανή, ¼ κ. γλ, γαρύφαλλο σε σκόνη, 80 γρ σταφίδες ξανθές. Για τη βάση: 260 γρ αμύγδαλα  σε σκόνη, 220 γρ καρυδόψυχα κοπανισμένη, 2 κ.γλ. ρζίντερ φρέσκο τριμένο, ή 1 κ.γλ. ξερό σε σκόνη, 2 κ.γλ. μπείκιν πάουντερ, 4 αβγά, 230 γρ ζάχαρη καστανή, Για την επικάλυψη: 2  μήλα (κατά προτίμηση στάρκιν), 50 γρ βούτυρο λιωμένο, 1 κ.σ. ζάχαρη καστανή, 1 κ.σ. αμύγδαλα φιλέ.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Καραμελωμένα μήλα: Τα καθαρίζω, αφαιρώ τα κουκούτσια, και τα κόβω στα 8. Ρίχνω το βούτυρο, τη ζάχαρη, το αμύγδαλο, και το γσρύφαλλο σε ένα τηγάνι και το βάζω στη φωτιά. Οταν λιώσει το βούτυρο ρίχνω τα μήλα και τις σταφίδες, χαμηλώνω τη φωτιά και αφήνω να μεγειρευτούν για 7-8 λεπτά, μέχρι να καραμελώσουν ελαφρώς. Αφήνω το μείγμα να κρυώσει. Βάση΅Ρίχνω τα αγβά και τη ζάχαρη στο μίξερ και τα δουλεύω με το σύρμα μέχρι να αφρατέψουν. Σε ένα μπολ ανακατεύψ την αμυγδαλόσκονη, τα καρύδια, το τζίντζερ και το μπέϊκιν πάουντερ. Ρίχνω το μείγμα αυτό στο μπολ ανακατεύοντας με μια σπάτουλα. Προσθέτω και τα καραμελωμένα μήλα. Βουτυρώνω και αλευρώνω ένα ταψί  ή ένα τσέρκι διαμέτρου 25-26 εκ και αδειάζω το μείγμα στο ταψί. Επικάλυψη: Προθερμαίνω το φούρνο σοτυς 160-170^ο .  Καθαρίζω τα μήλα, τα κλοβω κάθετ στα δύο και αφαιρώ τα κουκούσια. Κόβω κάθετα λεπτές φέτες και τις απλώνω σε όλη την επιφάνεια της βάσης. Αλείφω με λιωμένο βούτυρο και πασπαλίζω με καστανή ζάχαρη και αμύγδαλα φιλέ. Ψήνω τη μηλόπιτα για 60-70’ και τη σερβίρω κρύα με παγωτό βανίλια ή γιαούρτι.

3. Με ολόκληρα μήλα και σφολιάτα (Του Στέλιου)

ΥΛΙΚΑ (για 8 μερίδες)

Μηλόπιτα: 1 φύλλο σφολιάτας από το οποίο κόβω 1 δίσκο διαμέτρου 28 εκ., 5 μήλα (κατά προτίμηση ακουαγιάρ;;; δεν τα ξέρω) , 50 γρ σταφίδες γλυκές, 1 κ.γλ. κανέλα σε σκόνη, 50 γρ βούτυρο λιωμένο. Κραμπλ: 59 γρ καρυδόψυχα σε σκόνη, 50 γρ βούτυρο λιωμένο, 50 γρ καστανή ζάχαρη, 30 γρ αλεύρι, ½ κ.γλ. κανέλα σκόνη

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Κραμπλ: Ανακατεύω σε μια λεκάνη με τα χέρια ή στο μπλέντερ όλα τα υλικά μέχρι να γίνει ένα ζυμάρι. Το σκεπάζω με μεμβράνη και το βάζω στο ψυγείο για ½-1 ώρα να παγώσει καλά. Μηλόπιτ: Απλώνω το δίσκο της σφολιάτας σε ένα ταψί ή τσέρκι . Καθαρίζω τα μ/ήλα και χρησιμοποιώντας το ειδικό εργαλείο (αποπυρηνωτής) αφαιρώ τα κουκούτσια. Βάζω τα μήλα όρθια μέσα στο ταψί στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Ανακατεύω τις σταφίδες με την κανέλα και γεμίζω τα κενά. Συναρμολόγηση και ψήσιμο: Προθερμαίνω το φούρνο στους 170^ο. Τρίβω το κραμπλ με τον τρίφτη για τις ντομάτες πάνω από τα μήλα. Ψήων τη μηλόπιτα για περίπου 30’ και τη σερβίρω χλυαρή.

4. Κλασική Tarte Tatin  (του Στέλιου)

ΥΛΙΚΑ (για 10-12 μερίδες)

300 γρ φύλλο σφολιάτας, 150 γρ ζάχαρη, 1 σφηνάκι νερό, 4-5 μήλα (κατά προτίμηση γκράνι σμιθ, εγώ βάζω κίτρινα και γίνεται πάρα πολύ ωραία), 50 γρ βούτυρο, σε κομματάκια.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Βάζω τη ζάχαρη και το νερό σε μια μικρή κατσαρόλα να βράσουν σε δυνατή φωτιά χωρίς να ανακατεύω μέχρι να προκύψει σκούρα καραμέλα. Αδειάζω την καραμέλα αμέσως σε ένα στρογγυλό ταψί διαμέτρου 24 εκ. και το κουνάω κυκλικά ώστε να πάει παντού η καραμέλα. Καθαρίζω τα μήλα, τα κόβω κάθετα στα 8 και αφαιρώ τα κουκούτσια. Βάζω τις φέτες μήλου στο ταψί πάνω από την καραμέλα, τη μία δίπλα στην άλλη, σχηματίζοντας μια μαργαρίτα. Γεμίζω τα κενά με φετούλες μήλου, χωρίς να μένουν κενά. Πάνω από τα μήλα ρίχνω κομματάκια βουτύρου. Προθερμαίνω το φούρνο στους 170^ο. Κόβω τη σφολιάτα στη διάμετρο του ταψιού, τρυπαω την επιφάνειά της με ένα πηρούνι και καλύπτω τα μήλα. Ψήνω το γλυκό για 1 ώρα. Αφήνω την τάρτα να κρυώσει τουλάχιστον για ½ ώρα μέσα στη φόρμα και την ξεφορμάρω, αναποδογυρίζοντας προσεκτικά σε μια πιατέλα. Σερβίρεται χλυαρή με παγωτό βανίλια ή κρέμα γάλακτος ρευστή ή σαντιγί.

Γύρος Αγύριστος

Θέλω να σου εξομολογηθώ κάτι. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, όταν πρόκειται για

γύρος σπιτικός

συνταγές της δικής μου γιαγιάς ή της μαμάς μου τις ακολουθώ με θρησκευτική ευλάβεια. Αν όμως είναι να φιάξω τη συνταγή κάποιου άλλου τότε κάτι συμβαίνει και την πειράζω, μα λίγο μα πολύ την πειράζω οπωσδήποτε… Να, όπως έγινε και σήμερα με τη συνταγή της γιαγιάς Κυριακούλας του padrazo.  Αντιγράφω τα υλικά από το blog «φαγάκια» (μπες από τα «Αγαπημένα» μου στο πλάι)

Υλικά: ½  κιλό μοσχαρίσιος κιμάς, ½  κιλό αρνίσιος κιμάς, ένα τριμμένο κρεμύδι, ½  φλιτζάνι λάδι, ½ φλιτζάνι γάλα, ½  φλιτζάνι τριμμένη γαλέτα, μπαχάρι, αλάτι και πιπέρι. Και για το σερβίρισμα ντοματούλα και κρεμμύδια ψιλοκομμένα,  κόκκινο πιπέρι, σκορδογιάουρτο και πίτες για σουβλάκι.

Εγώ, λοιπόν, ζύμωσα τη μισή δόση και επειδή δεν είχα τριμένο μπαχάρι, άρχισα να τρίβω τους κόκους στον μικρό τρίφτη, έτριψα και το δάχτυλό μου, οπότε έβαλα μόνο δύο κόκους (τριμμένους πλημμελώς)  και την τελευταία στιγμή (σου ορκίζομαι δεν ήταν προμελετημένο) έριξα και ½ κουταλάκι κίμινο… Εστρωσα ένα κεραμικό

στο ταψί

 ταψάκι με κιμά (τον υπόλοιπο τον ζύμωσα μπιφτέκια που μπήκαν στην κατάξυψη για μια δύσκολη ώρα) αλλά φαίνεται ότι παραήταν ψιλή η στρώση γιατί μόλις άρχισε να ψήνεται, σκίστηκε και δημιουργήθηκαν ήπειροι και ωκεανοί με χυμούς. Τέλος πάντων το φαγάκι ψήθηκε και έγινε καταπληκτικό. Είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί ανακάλυψα άλλο ένα πανεύκολο και πεντανόστιμο Κυριακάτικο πιάτο που εγώ θα το λέω «γύρο αγύριστο» αφού το έκοψα σε λουρίδες  αλλά δεν μπόρεσα να τις τυλίξω (μήπως παραψήθηκε; Παίζει κι αυτό…) Ψιλόκοψα ντομάτες σε κυβάκια (το κρεμμύδι το ξέχασα αυτή τη φορά αν και μ’αρέσει πολύ!) έβαλα πάνω από τις λωρίδες γιαούρτι με σκόρδο, δυόσμο, αλάτι, λίγο λάδι (3 φσσστ) και λίγο ξύδι (1 φσστ) που το είχα φιάξει χθες το βράδυ για να τραβήξει, μαύρο και κόκκινο πιπέρι και μπόλικο ψιλοκομμένο μαΪντανό. Είναι τέλειο και πάει πολύ με μπύρα. Το ευχαριστηθήκαμε πολύ σου λέω.  Γεια μας…

Εχουμε Τραχανά Απλωμένο

 

φρέσκος τραχανάς

Σήμερα φιάξαμε με τη μαμά μου τραχανά.

 

 

 

 Μπορώ, δηλαδή, νάμαι για κάτι υπερήφανη κι εγώ σαν Ρουμελιώτισσα μαγείρισσα. Γιατί, ναι μεν δεν τάχω καταφέρει ακόμη να ανοίξω φύλο χωρίς τρύπες  -με τον λεπτό πλάστη εννοείται-  φιάχνω, όμως, τραχανά!

 

 

  

Το βασικό εργαλείο είναι το ρομόνι,  πάνω στο οποίο τρίβεις το ζυμάρι για να γίνουν οι σβώλοι του τραχανά.  Το δικό μας το φυλάει η μάνα μου σαν τα μάτια της. Το κληρονόμησε από τη γιαγιά  μου, την Κωστάντω, που αν ζούσε τώρα θάταν 115 χρονών, φαντάσου δηλαδή πόσους οκάδες τραχανά έχει τρίψει αυτό το ιστορικό εργαλείο! Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, φιάχνουμε πρώτα εμείς τον τραχανά μας και μετά το ρομόνι περιοδεύει –μαζί με τη μαμά μου, φυσικά… δεν το αποχωρίζεται ποτέ, όπως κατάλαβες, γιατί είναι αυτό που τη συνδέει με τη μάνα της- σε θειάδες και ξαδέρφες για να φιάξουν κι αυτές τον τραχανά του χειμώνα. Δεν ξέρω αν είναι πρόφαση για να βρεθούν και να κάνουν κάτι όλες μαζί, άλλωστε, έτσι του πρέπει. Κάποτε, στα χωριά  τον τραχανά τον τρίβανε όλες μαζί οι γειτόνισσες στις αυλές με τραγούδια και κουβεντολόι και τα πιτσιρίκια βάζανε κι αυτά από δίπλα ένα χεράκι. Τώρα πάνε αυτά.

τραχανάς στο ρομόνι

Βρες, λοιπόν, ένα ρομόνι και ξεκίνα. Στρώσε, ένα μεγάλο άσπρο σεντόνι στο κρεβάτι που θα απλώσεις τον τραχανά, κι άλλο ένα μικρότερο στο τραπέζι που θα τον φιάξεις. Σε μια λεκάνη, κοσκίνισε το αλεύρι και άρχισε να το τρίβεις  με το γάλα μέχρι να γίνουν σβώλοι θρουλιστοί. Εμείς βάλαμε συνολικά πέντε κιλά κίτρινο σκληρό σταρένιο αλεύρι και δύο λίτρα φρέσκο κατσικίσιο γάλα Βέρο Κρητικό, ελαφρύ, με 1,5% λιπαρά. (Μπορείς  να το κάνεις με ότι γάλα θέλεις, κατά προτίμηση φρέσκο, καλό θα γίνει).  Αφού το δουλέψαμε καλά καλά για ώρα (δεν πρέπει να γίνει ζυμάρι, χρειάζεται να είναι πιο στεγνό) το πέρναμε με τις χούφτες και το τρίβαμε πάνω στο ρομόνι.  Από κάτω έτρεχε σε λεπτά τρίματα ο φρέσκος τραχανάς. Κάθε φορά που γινόταν ένα λοφάκι, το έπαιρνα μέσα στο σεντόνι, το άδειαζα στο κρεβάτι και το άπλωνα. Στο τέλος έμειναν μερικά σβωλαράκια –μπιρμπιλόνια τάλεγε η γιαγιά μου- ζύμης, που τα μαγείρεψα επί τόπου με μια απλή σαλτσούλα ντομάτα.

Μου μπήκε μια ιδέα, όμως. Γίνεται τραχανάς με καλαμποκάλευρο;  Εχει δοκιμάσει να φιάξει κάποιος; Η μάνα μου δεν είχε ιδέα και όπως συνήθως –επειδή είναι πολύ αντιδραστική- στήσαμε και  ένα καυγαδάκι. Αντί να το σκεφτεί και να πει π.χ. «λες βρες παιδί μου να γίνεται;»  -έτσι έγινε και με τη μαρμελάδα με σταφυλόζουμο: στην αρχή δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα και σήμερα μου έδωσε να δοκιμάσω τη δική της εκδοχή ανάμεικτη δαμάσκηνο και ροδάκινο, είναι να μη νευριάζω λοιπόν; Αρχισε: «Τι είναι τώρα αυτό που λες, τραχανάς με μπομπότα δεν γίνεται, αποκλείεται σου λέω» «Και γιατί παρακαλώ να μη γίνεται; Να το δοκιμάσουμε» της έλεγα εγώ και πράγματι, λέω το άλλο Σάββατο να δοκιμάσω μια μικρή ποσότητα να δω τι θα βγει…

Τέλος πάντων, ο απλωμένος τραχανάς θα μείνει μια βδομαδα περίπου στο κρεβάτι για να στεγνώσει, να ξέρεις δεν πρέπει να τον δει ο ήλιος. Μετά, θα τον περάσουμε από τη σίτα για να πέσει το αλεύρι –το οποίο με λίγο ακόμη γαλατάκι θα δώσει κι άλλο τραχανά- και θα τον απλώσουμε ξανά. Χρειάζονται άλλες δέκα μέρες περίπου για να στεγνώσει πολύ καλά και να μην κινδυνεύει να μουχλιάσει. Μετά θα μπει σε πάνινες σακούλες και θα «ξεχειμωνιάσει» σε ένα δροσερό δωμάτιο. Εγώ προτιμώ να παίρνω από τον τραχανά της μαμάς μου μικρές ποσότητες σε σακουλάκια και να τον φυλάω στο ψυγείο. Ετσι δεν παθαίνει ποτέ τίποτα.  

 

 

Κολοκυθοκορφάδες με Γάλα και Φέτα

Είναι το αγαπημένο μου φαγάκι κάθε καλοκαίρι στο χωριό.

Πας το πρωί στον κήπο με τις κολοκυθιές, αν δεν έχεις δικό σου πας στον κήπο της θειας ή της γειτόνισσας και μαζεύεις βλαστάρια, πολύ μικρά κολοκυθάκια και μερικά λουλούδια. Αν θέλεις  προσθέτεις και μερικά βλήτα, η μάνα μου το κάνει πάντα.  Τα πλένεις καλά και τα βάζεις να βράσουν λίγο. Τα σουρώνεις και τα αφήνεις στην άκρη. Βάζεις στην κατσαρόλα λίγο λάδι, αν προτιμάς μπορείς να βάλεις και βούτυρο, κατά προτίμηση κατσικίσιο, τσιγαρίζεις ένα κρεμμυδάκι φρέσκο και ένα ξερό, ρίχνεις μέσα τα χόρτα και τα τσιγαρίζεις κι αυτά. Προσθέτεις λίγο (γιατί θα βγάλουν και τα δικά τους υγρά) νερό και λίγο γάλα φρέσκο, αλατοπιπερώνεις και τα αφήνεις να βράσουν σε χαμηλή φωτιά. Προς το τέλος, ρίχνεις και ένα μικρό πιάτο φέτα τριμένη. Ανακατέβεις απαλά και κατεβάζεις το φαγάκι από τη φωτιά. Τρώγεται χλυαρό αλλά είναι πολύ ωραίο και τηνάλλη μέρα κρύο.

Φέτος το καλοκαίρι στο Πεταλίδι δοκίμασα τη Μεσσηνιακή εκδοχή των κολοκυθοκορφάδων που μου άρεσαν επίσης πάρα πολύ! Αντί για γάλα και φέτα ήταν μαγειρεμένα με φρέσκια ντομάτα και πολλά αρωματικά: μάραθο, δυόσμο, μαϊντανό και σέσκουλο.

Μαρμελάδα δαμάσκηνο με σταφυλόζουμο

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τα τελευταία χρόνια

 

 

 

 

 

–για ευνόητους λόγους- αποφεύγω τη ζάχαρη γι’αυτό αγοράζω μαρμελάδες Spin Span και Dalfour που είναι φιαγμένες μόνο με φρούτα και σταφύλι (στην ταμπέλα τους λέει ότι έχουν ακόμη λεμόνι και πηκτίνη). Και αφού τις κάνουν αυτοί γιατί να μην δοκιμάσω να τις κάνω κι εγώ; Αυτό σκέφτηκα, απελπισμένη, αφού δεν βρήκα σχεδόν καμμιά συνταγή χωρίς ζάχαρη (για την ακρίβεια όλοι γράφουν ότι η ζάχαρη είναι που τη πήζει τη μαρμελάδα, το ίδιο  υποστηρίζει και η μαμά μου που κάνει αχτύπητες μαρμελάδες με όλα τα φρούτα  και έχουμε να βγάζουμε τις υποχρεώσεις μας σε συγγενείς και φίλους  όλο το χρόνο…)

 

 

 

 

 

δαμασκηνα & σταφύλια

Πήρα, δαμάσκηνα,  ξανθοκόκκινα,  γινωμένα, ωραία και μεγάλα, από την ορεινή Αχαϊα   (ήταν 13 κομμάτια/800 γρ και έχει σημασία ο αριθμός θα δεις παρακάτω γιατί) τα έπλυνα καλά, τα χάραξα σε δυο πλευρές και τα έριξα στην κατσαρόλα με 450ml  σταφυλόζουμο, που βγήκε αφού πέρασα τα σταφύλια από το μύλο του πουρέ και κατόπιν σούρωσα τον πολτό σε τούλι μπομπονιέρας. (Σημείωση: Ηταν μάλλον πολύ δεν χρειαζόταν περισσότερο από 250-300 ml  ζουμί για την ποσότητα αυτή.)

 

 

 

 

βράσιμο

Τα έβαλα να βράσουν για περίπου 20 λεπτά σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και μετά πολύ προσεκτικά – γιατί καίνε και είναι επικίνδυνα- χρησιμοποιώντας δύο πηρούνια έβγαλα τα κουκούτσια και τις φλούδες. (Εδώ χρειάζεται ο αριθμός που λέγαμε παραπάνω για να βεβαιωθείς ότι έβγαλες όλα τα κουκούτσια…) Μετά τα ξανάβαλα στη φωτιά για να δέσει η μαρμελάδα. Το άρωμα και η γεύση οφείλω να σου πω ότι ήταν εξαιρετικά σ’αυτή τη φάση!!!  Εδώ όμως έκανα ένα λάθος, για την ακρίβεια τρία λάθη που θα τα αποφύγω την επόμενη φορά. Πρώτον, φοβήθηκα ότι η μαρμελάδα μου δεν θα πήξει και χρησιμοποίησα ένα φακελάκι  πηκτίνη Dr Oetker  που δυστυχώς κατ’εμέ της χάλασε τη γεύση (να σου πω βέβαια ότι η φίλη μου η Κατερίνα που τη δοκίμασε σήμερα δεν κατάλαβε τίποτα, αντίθετα μου είπε ότι της άρεσε πολύ). Την έκανε πώς να στο πω κάπως ματ, flat και ζελεδένια, με μια

δοκιμή

υποψία χημείας, που δεν είχε προηγουμένως.  Δεύτερο από φόβο μήπως γίνει  ξινούτσικη έριξα και 2 κ.σ. καφετιά ζάχαρη, που όμως δεν την γλύκανε περισσότερο (δηλαδή ήθελε κιάλλη για να γλυκάνει ή καθόλου). Τέλος, την έλιωσα στο multi, ενέργεια άχρηστη επίσης γιατί όταν έχεις στο στόμα σου κομματάκια από το φρουτάκι τα απολαμβάνεις πολύ περισσότερο!

 

 

 

 

 

 Τα κουκούτσια τα έσπασα και έβγαλα από μέσα τα αμυγδαλάκια (δεν έχουν όλα), τα ψιλόκοψα και τα έριξα στο τέλος στη μαρμελαδίτσα. Της πάνε πάρα πολύ, έχουν μια ανάλαφρη γεύση πικραμύγδαλου  λένε, μάλιστα, ότι είναι και πολύ υγιεινά. Η ποσότητα μόλις που έφτασε για να γεμίσω δύο βαζάκια όλα κιόλα, όπου προηγουμένως είχα ρίξει από ένα γαρύφαλο και ένα κομματάκι ξύλο κανέλας. Σήμερα που την ξαναδοκίμασα, πάντως,  καλά κρυωμένη, έχω να σου πω ότι είναι απλά υπέροχη, ξινούτσικη και πάρα πολύ αρωματική! Ομως ακόμη καλύτερη έγινε στη συνέχεια η μαρμελάδα ροδάκινο ..

 

 

 

το βαζάκι της Κατερίνας

 

 

 

 

 

 

Tip:

Στο ψάξιμο που έκανα, πήρε το μάτι μου μια συνταγή μαρμελάδας με δαμάσκηνα όπου αντί για ζάχαρη είχε κατεψυγμένο χυμό μήλου. Σκέφτομαι, λοιπόν, να τη δοκιμάσω κι αυτή γιατί (στα καταστήματα με τα βιολογικά) υπάρχουν πολύ ωραία μηλόζουμα και άλλα ζουμιά όπως π.χ. από κράνι, βατόμουρα κλπ.

 

 

 

 

 

 

Ειδικά για το πήξιμο, θυμάμαι, την Ηρώ -μαμά μιας φίλης μου από τη Σμύρνη και εξαιρετική μαγείρισσα- που μας έλεγε να κρατάμε τα κουκούτσια από τα κυδώνια και τα μήλα και τα βάζουμε στο γλυκό (σε τουλπάνι)  γιατί το πήζει. Θα το δοκιμάσω κι αυτό και θα σου πω..