Πυξίδα στα Βραχνέϊκα

Εστιατόριο "Πυξίδα" στα Βραχνέϊκα έξω από την Πάτρα.

Η Πυξίδα είναι ένα -νεανικό θα το έλεγα- εστιατόριο – έκπληξη με σκηνικό λούνα-παρκ δίπλα στη θάλασσα. Τεράστια φωτιστικά-«λαχανικά» κρέμονται από τους ευκάλυπτους που είναι και αυτοί ντυμένοι. Ναι ντυμένοι με φουστανάκι. (Ο εξευτελισμός του δέντρου, δηλαδή, που θα έλεγε και ένας γνωστός μου.) Γύρω από τον κορμό τους είναι περασμένα πολλά μέτρα από καρό άσπρο κόκκινο ύφασμα με ντραπέ  και σούρες, πρώτη φορά το είδα αυτό και τι να σας πω το γιατί δεν το κατάλαβα.  Πάμε τώρα παρακάτω.

Φωτιστικά - "ντομάτες", "πιπεριές" και "κολοκύθες"

 Οι στυλιστικές ακρότητες συνεχίζονται και στο εσωτερικό του εστιατορίου αν και όχι με τόση ένταση. Φωτάκια-ψείρες, κεριά, φαναράκια, λουλούδια φρέσκα και ψεύτικα, ξερά κλαδιά, ολόκληροι κορμοί δέντρων, λουλουδάτα καλύματα στις καρέκλες, όμορφες ζωγραφιές στους τοίχους  και πολλά διαφορετικά διακοσμητικά στοιχεία συνθέτουν ένα εντυπωσιακό μεν άνισο δε αισθητικά αποτέλεσμα.

Στην Πυξίδα πήγαμε το περασμένο Σαββατόβραδο και στις 9 δεν υπήρχε άνθρωπος, δύο ώρες αργότερα, όμως μέσα – έξω  δεν έπεφτε καρφίτσα, οι Πατρινοί φαίνεται βγαίνουν πολύ αργά  το βράδυ για φαγητό.

Ξαφνικά έπιασε τρομερός αέρας, που μας πήρε και μας σήκωσε και αμέσως μετά άνοιξαν οι κρουνοί του ουρανού. Εγινε κατακλυσμός, ίσα που προλάβαμε να πάμε απέναντι για να μη γίνουμε μούσκεμα. Εντύπωση (θετική) μου έκανε πάντως πόσο γρήγορα τα παιδιά που σερβίρουν μεταφέρανε τα πάντα μέσα στο εστιατόριο και μας τακτοποίησαν σε καινούργια τραπέζια.

Ας πάμε στο φαγητό τώρα.  Στην αρχή μας φέρανε το ψωμί (άσπρο και μαύρο πολύσπορο) και το κρασί, χύμα λευκό δροσερό και ευχάριστο, μα πώς να το απολαύσεις μέσα σε κοντόχοντρα γυάλινα πορτοκαλί (από φυσητό γυαλί και ωραία δε λέω)  ποτήρια!

Ευτυχώς είχανε και διάφανα κολονάτα -δηλαδή το κέφι μου έγινε- μου αλλάξανε αμέσως ποτήρι μόλις το ζήτησα. Μας φέρανε και μπόλικα παγάκια (μ’αρέσει πολύ το καλοκαίρι ειδικά να πίνω το λευκό κρασί καλά παγωμένο και αραιωμένο με πάγο)

Η σαλάτα ήταν πολύ ωραία, φρεσκοκομένη και τεράστια όπως όλες οι μερίδες των φαγητών που έβλεπα να πηγαίνουν στα διπλανά τραπέζια, πράγμα που όμως εγώ προσωπικά δεν το θεωρώ καλό. Ενδιαφέρον είχε και η σάλτσα με μαγιονέζα, γιαούρτι και σκόρδο, μας την έφεραν μάλιστα σε χωριστό μπολάκι, πράγμα που μ’άρεσε πολύ.  Βάζεις αν θέλεις, όσο θέλεις.

Φρέσκια σαλάτα με δροσερή σάλτσα σκόρδου

Είχα την ατυχή έμπνευση να παραγγείλω μακαρονάδα με θαλασσινά. Μα καλά θα μου πεις και θάχεις δίκιο «παραγγέλνεις τέτοιο φαγητό σε εστιατόριο χωρίς συστάσεις» ; Ε, τόκανα, λοιπόν, το λάθος και απογοητεύτηκα.

Τα μακαρόνια (τεράστια ποσότητα) άφηναν στο στόμα μια γεύση από αλεύρι, άρα ήταν κακής ποιότητας και τα θαλασσινά δεν ήταν φρέσκα, πράγμα που μου το επιβεβεβαίωσε η -ελαφριά ευτυχώς- δηλητηρίαση που ακολούθησε και πέρασαν μέρες να συνέλθω από το πρήξιμο στην κοιλιά, τη δυσφορία και τα λοιπά δυσάρεστα συμπτώματα.  

Δεν θα σας  πρότεινα λοιπόν να πάτε στην «Πυξίδα» για θαλασσινά, σ’αυτούς μάλιστα θα πρότεινα να τα βγάλουν τελείως από τον κατάλογό τους. Αν βρεθείτε στα Βραχνέϊκα αξίζει να πάτε (είναι και οι τιμές πολύ καλές) διαλέξτε όμως κάτι άλλο πιο σίγουρο γιατί με τα θαλασσινά ειδικά μπορεί να πάθει κανείς μεγάλη ζημιά.

Μακαρονάδα με θαλασσινά

Αντίθετα το καλαμάρι της φίλης μου ήταν εξαιρετικό. Ωραία ψημένο, ζουμερό και νόστιμο. Το ζήλεψα. 

Ψητό καλαμάρι

Μετά το φαγητό πήγαμε για παγωτό λίγο παρακάτω σε ένα παγωτατζίδικο -το άκρον άωτο του κιτς- με καρέκλες και τραπεζάκια – σαν τεράστια  χωνάκια παγωτού. Πλαστικά τα τραπεζάκια, πλαστικά στη γεύση και στη όψη και τα παγωτά στη βιτρίνα, χίλιες φορές το μαλακό παγωτό της μηχανής… 

Κάθισμα - παγωτό χωνάκι

Οταν γύρισα, έψαξα στο διαδίκτυο να βρω τη διεύθυνση του εστιατορίου και τι να δω. Ενα σωρό δημοσιεύματα για πρόστιμα από τον ΕΦΕΤ για τρόφιμα ακατάλληλα που βρέθηκαν στα ψυγεία του! Καταδικάστηκαν δηλαδή, αλλά μυαλό δεν έβαλαν, αφού εμένα τουλάχιστον μου σερβίρανε μπαγιάτικα θαλασσινά.

Και αναρωτιέμαι τώρα. Δέκα χρόνια λειτουργεί αυτό το μαγαζί  -όπως μου είπε εκείνο το βράδυ ένας σερβιτόρος- και είναι φανερό ότι οι άνθρωποι έχουν ξοδέψει πολλά λεφτά για τη διακόσμησή του. Και συνεχίζουν να ξοδεύουν αφού είδαμε ότι μόλις ανακαινίστηκε.

Γιατί, όμως δεν φροντίζουν και το φαγητό; Αυτό είναι το πιο σημαντικό, αυτό πρέπει νάναι πάντα φρέσκο και καλομαγειρεμένο και οι συνθήκες καθαριότητας στην κουζίνα και τα ψυγεία ΑΨΟΓΕΣ .

Δεν είμαι προκατειλλημένη, άλλωστε δεν ήταν χάλια όλα όσα δοκιμάσαμε. Αν βρεθώ στην περιοχή μπορεί να ξαναπάω. Ισως τα πράγματα να έχουν βελτιωθεί.

Πυξίδα, Μονοδενδρίου 78, Βραχνέικα Πατρών.