Πήρα, δαμάσκηνα, ξανθοκόκκινα, γινωμένα, ωραία και μεγάλα, από την ορεινή Αχαϊα (ήταν 13 κομμάτια/800 γρ και έχει σημασία ο αριθμός θα δεις παρακάτω γιατί) τα έπλυνα καλά, τα χάραξα σε δυο πλευρές και τα έριξα στην κατσαρόλα με 450ml σταφυλόζουμο, που βγήκε αφού πέρασα τα σταφύλια από το μύλο του πουρέ και κατόπιν σούρωσα τον πολτό σε τούλι μπομπονιέρας. (Σημείωση: Ηταν μάλλον πολύ δεν χρειαζόταν περισσότερο από 250-300 ml ζουμί για την ποσότητα αυτή.)
υποψία χημείας, που δεν είχε προηγουμένως. Δεύτερο από φόβο μήπως γίνει ξινούτσικη έριξα και 2 κ.σ. καφετιά ζάχαρη, που όμως δεν την γλύκανε περισσότερο (δηλαδή ήθελε κιάλλη για να γλυκάνει ή καθόλου). Τέλος, την έλιωσα στο multi, ενέργεια άχρηστη επίσης γιατί όταν έχεις στο στόμα σου κομματάκια από το φρουτάκι τα απολαμβάνεις πολύ περισσότερο!
Τα κουκούτσια τα έσπασα και έβγαλα από μέσα τα αμυγδαλάκια (δεν έχουν όλα), τα ψιλόκοψα και τα έριξα στο τέλος στη μαρμελαδίτσα. Της πάνε πάρα πολύ, έχουν μια ανάλαφρη γεύση πικραμύγδαλου λένε, μάλιστα, ότι είναι και πολύ υγιεινά. Η ποσότητα μόλις που έφτασε για να γεμίσω δύο βαζάκια όλα κιόλα, όπου προηγουμένως είχα ρίξει από ένα γαρύφαλο και ένα κομματάκι ξύλο κανέλας. Σήμερα που την ξαναδοκίμασα, πάντως, καλά κρυωμένη, έχω να σου πω ότι είναι απλά υπέροχη, ξινούτσικη και πάρα πολύ αρωματική! Ομως ακόμη καλύτερη έγινε στη συνέχεια η μαρμελάδα ροδάκινο ..
Tip:
Στο ψάξιμο που έκανα, πήρε το μάτι μου μια συνταγή μαρμελάδας με δαμάσκηνα όπου αντί για ζάχαρη είχε κατεψυγμένο χυμό μήλου. Σκέφτομαι, λοιπόν, να τη δοκιμάσω κι αυτή γιατί (στα καταστήματα με τα βιολογικά) υπάρχουν πολύ ωραία μηλόζουμα και άλλα ζουμιά όπως π.χ. από κράνι, βατόμουρα κλπ.
Ειδικά για το πήξιμο, θυμάμαι, την Ηρώ -μαμά μιας φίλης μου από τη Σμύρνη και εξαιρετική μαγείρισσα- που μας έλεγε να κρατάμε τα κουκούτσια από τα κυδώνια και τα μήλα και τα βάζουμε στο γλυκό (σε τουλπάνι) γιατί το πήζει. Θα το δοκιμάσω κι αυτό και θα σου πω..
Πρόσφατα σχόλια