Ενα γρήγορο και εύκολο φαγάκι θα «μαγειρέψω» σήμερα στο μπλογκ μου γιατί είμαι πολύ βιαστική. Το φάγαμε χθες με τη μάνα μου, η συνταγή είναι της θείας Ολυμπίας, την έχει από μια γειτόνισσά της από τα Φιλιατρά. Η Ολυμπία είναι πρώτη ξαδέρφη της γιαγιάς μου της Κωστάντως, πολύ μικρότερή της βέβαια (η γιαγιά μου πέθανε το Δεκέμβριο του ’93 σε ηλικία 102 ετών) αλλά πέρασε τα ενενήντα κι αυτή αν δεν κάνω λάθος και της αρέσει να κάνει παρέα με νεώτερους και μεγαλύτερούς της εξίσου όπως μούλεγε στο τηλέφωνο χθες με την ευκαιρία της κουβέντας για τον μπακαλιάρο. Μας τηλεφώνησε την ώρα που τρώγαμε για να μάθει αν έγινε καλό το φαγητό και αν μας άρεσε αυτή η παραλλαγή. Η μαμά μου βέβαια προτιμά τη δική της συνταγή, που θα την μαγειρέψω κι εκείνη μια άλλη μέρα. Πεντανόστιμη είναι, αλλά βρε παιδί μου θέλει πολύ ψωμί για να την ευχαριστηθείς κι εγώ το αποφεύγω.
Εχουμε λοιπόν και λέμε, ξαλμυρίζεις καλά καλά τον μπακαλιάρο και κόβεις τα λαχανικά σε μικρούς κύβους. Βάζεις ότι έχεις, σέλινο, καρότο, κολοκυθάκι, κρεμμυδάκια, πατάτες -θα έβαζα και φασολάκια αν είχα-, τα πάντα χωράνε σε ένα τέτοιο φαγάκι. Βάζεις τα λαχανικά να βράσουν, αλατοπιπερώνεις, ρίχνεις λίγο λαδάκι και ακουμπάς από πάνω προσεκτικά τα κομμάτια του ξαρμυρισμένου μπακαλιάρου. Δεν θέλει και πολλή ώρα να βράσει (αν τον ξεχάσεις στη φωτιά σφίγγει και τα λαχανικά ανοστεύουν) Μόλις ετοιμαστεί τραβάς την κατσαρόλα από τη φωτιά και ρίχνεις 2 κουταλιές της σούπας αλεύρι που έχεις εντωμεταξεί διαλύσει καλά καλά σε ένα ποτήρι νερό. Κουνάς την κατσαρόλα να πάει παντού, (προσοχή δεν θέλει ανακάτεμα για να μη διαλυθεί το ψάρι) την ξαναβάζεις στη φωτιά (πολύ χαμηλή) να δέσει το φαγητό και να φύγει η αλευρίλα. Τέλος χτυπάς χυμό λεμονιού με λίγο λάδι και το ρίχνεις κι αυτό στην κατσαρόλα. Την ξανακουνάς καλά και νάτο έτοιμο το πεντανόστιμο φαγάκι. Της μαμάς μου της βγήκε τύπου σούπα (κρεμώδης όχι υδαρής) γιατί δεν υπολόγισε καλά το νερό, της έπεσε παραπάνω, ενώ η θεία Ολυμπία το κάνει με λιγώτερα υγρά και γίνεται μπακαλιάρος με λαχανικά. Η εκδοχή της σούπας, πάντως, μου άρεσε πάρα πολύ.
Α ναι και να μην ξεχάσω την πρακτική συμβουλή: Ξαρμυρίζεις περισσότερο μπακαλιάρο από όσο χρειάζεσαι, τον χωρίζεις σε μερίδες και τον βάζεις στην κατάψυξη για να τον μαγειρέψεις την επόμενη φορά που θα βιάζεσαι.
Αλμυροπικροστυφογλυκοξινα και καυτερα 
χτες έφαγα την σκωτσέζικη βερσιόν τη σούπα σας (Cullen Skink την λένε) που μοιάζει πολύ, γίνεται με καπνιστό μπακαλιάρο και αντί για νερό κι αλεύρι γάλα και πατάτα. Μ’αρέσει και να της βάζω και καλαμπόκι όταν έχω. μιαμ:)
Πόπο ωραία ιδέα… Θα το κάνω, έχω και καλαμποκάκι από την αγορά με τα βιολογικά, που γίνεται κάθε Σάββατο πρωί στην αυλή της Κατάληψης Πάτμου και Καραβία στα Κάτω Πατήσια. Αλλά καπνιστό μπακαλιάρο;;;
Ξέρεις αν υπάρχει στη δική μας αγορά; Πως είναι όπως η ρέγγα ας πούμε;
όχι, είναι φρέσκο, ωμό ψάρι, θέλει μαγείρεμα. Λέγεται smoked haddock. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην ελληνική αγορά, πολύ θα ήθελα να μάθω. Αλλιώς να μάθουμε να καπνίζουμε στο σπίτι, έχω ακούσει ότι δεν είναι πολύ δύσκολο αλλά δεν το έχω ψάξει
βιολογική αγορά σε αυλή κατάληψης;;; για πείτε κι άλλα!:)
Μπακαλιάρο τρώμε σπανίως,πάντως έτσι μαγειρεμένο πρώτη φορά ακούω.Είναι όντως νόστιμος;Να επιχειρήσω να τον κάνω;
Ελένη να το επιχειρήσεις αν σου αρέσουν τα λαχανικά και ο μπακαλιάρος είναι πάρα πολύ νόστιμη σούπα
Χαρτ μου έδωσες πολύ ωραία ιδέα, περίμενε και θα δεις, τόχω τόχω το Cullen Skink και θα σου το φιάξω στο πι και φι μόλις τελειώσω με τις 10.000 λέξεις που πρέπει να παραδώσω μέχρι αύριο το μεσημέρι στην εφημερίδα. (Είμαι στις 7.000 άντε ένα κουράγιο ακόμη…) Δεν σου λέω όμως τι θα κάνω θέλω να είναι έκπληξη. Η ιδέα μου ήρθε μέσα στο λεωφορείο το μεσημέρι που πήγαινα στο γραφείο παστή σα σαρδέλα (τα τρόλει είχαν απεργία σήμερα – άρχισε δηλαδή η εποχή των παθών) και προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι νόστιμο για να ξεφύγω από τη μιζέρια. Ηταν και μια γριά τρελλή που αφού μας περιέγαψε πόσες εγχειρίσεις έχει κάνει (σήκω σήκω αμέσως κυρία μου να καθήσω γιατί είμαι χειρουργημένη) τσακώθηκε με τους πάντες γύρω της γιατί δεν σταμάταγε να μιλάει και μας έβρισε όλους γιατί δεν της έδινε κανείς εισητήριο (κύριε οδηγέ μου κλέψανε το πορτοφολάκι) αλλά τελικά το βρήκε και ησυχάσαμε για λίγο. Ασε σου λέω.
…όσο για την Κατάληψη της Πάτμου, λειτουργεί εδώ και 20 χρόνια, είναι ένας κήπος 3 στρέμματα και ένα παλιό ετοιμόροπο σπίτι, ψάξε στο γκουγκλ «Κατάληψη Πάτμου και Καραβία» (στο galera.gr έχει ένα ωραίο άρθρο με τίτλο «Νησίδες ελπίδες στα γκρι πελάγη τής ακινησίας » σχετικά με αυτή και με την άλλη κατάληψη στο Κτήμα Πραποπούλου που έχει γίνει με τη συγκατάθεση της ιδιοκτήτριας) θα βρεις πολλά πράγματα σχετικά.
-kikitri βλεπω γλέντια τρελλά στο τρόλλευ, ποιος τη χάρη σας! 🙂 btw κι εγώ μαγειρικά σκέπτομαι στα ΜΜΜ:)
-10.000 λέξεις;;; διατριβή!
-Περιμένω την ιδέα-έκλπηξη, αδημονώ! κι άλλο btw: μήπως ξέρετε πως λαμβάνουμε τα σχόλια στο μέηλ μας, όπως με τον μπλόγκερ;
-ευχαριστώ για τις πληροφορίες και τα λινκ!
Ασε, χαρτ, πάρτι σκέτο κάνουμε στο τρόλει και στο λεωφορείο κάθε μέρα. Οι άνθρωποι είναι λαλημένοι και μόλις βρεθούν μαζί με πολύ κόσμο (που δεν μπορεί να ξεφύγει) βρίσκουν την ευκαιρία να ξεδώσουν.
Θα περιμένεις λιγουλάκι για την έκπληξη, ε; Είναι και η τρέχουσα δουλειά, είμαι και πτώμα. Μείναμε μέχρι τις 3:30 το πρωί στο γραφείο προχθές, τα ίδια και χθες. Πράγματι περί διατριβής πρόκειται για τα στοκάδικα, σέκοντ χαντ και λοιπές ευκαιρίες της Αθήνας, Θεσσαλονίκης και δεν ξέρω που αλλού βρήκαν οι συνάδελφοι από τη Θεσ συναφή καταστήματα. Θα κυκλοφορήσει μεθαύριο Σάββατο μαζί με τα ΝΕΑ.
Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση, έκανες μπλογκ εδώ στο γουορντπρες; Κλικάρεις αν θυμάμαι καλά ένα κουτάκι, θα το ψάξω και θα σου πω που είναι γιατί δεν θυμάμαι. Είμαι λίγο μπούας με τα τεχνικά
Έπεσα πάνω στο ιστολόγιο σου σήμερα εντελώς κατά τύχη ψάχνοντας συνταγή για ψαρόσουπα με μπακαλιάρο. Ακολούθησα τις οδηγίες σου, και το αποτέλεσμα ήταν ότι γλύψαμε και τα πιάτα. Ευχαριστούμε πολύ, οικογενειακώς!